Urodziłem się w 1978 r. w Symferopolu (Ukraina) w rodzinie o tradycjach muzycznych. Zajęcia muzyczne rozpocząłem w wieku 6 lat, od początku łącząc naukę fortepianu i organów. W wieku lat 13 zagrałem mój pierwszy recital organowy – od razu we Włoszech (w Weronie), gdzie dostęp do instrumentu był znacznie łatwiejszy, niż w ówczesnym ZSRR.
Przez dłuższy czas mieszkałem w Mińsku na Białorusi, gdzie ukończyłem Republikańskie Liceum Muzyczne jednocześnie na trzech wydziałach, otrzymując dyplomy z wyróżnieniem jako pianista, organista i teoretyk. Moim pedagogiem organowym była wówczas Matka, absolwentka Konserwatorium Leningradzkiego Natalia Wygranienko. W latach 1996-98 studiowałem fortepian na Białoruskiej Państwowej Akademii Muzycznej w klasie prof. Leonida Juszkiewicza.
Będąc na Białorusi, często występowałem na scenach Białoruskiej Filharmonii Państwowej. Kilkakrotnie otwierałem swoim recitalem sezony koncertowe, dostawałem stypendia i nagrody rządowe (fundacji „Nowe Imiona”, 1995; Ministerstwa Kultury, 1996; fundacji prezydenckiej ds. wsparcia utalentowanej młodzieży, 1998). W roku 1996 zdobyłem II nagrodę ex aequo na konkursie fortepianowym im. Roberta Schumanna w Mińsku. Jednocześnie rozpocząłem szeroko zakrojone, długoletnie badania terenowe i archiwalne nad instrumentarium organowym, zachowanym w kościołach Białorusi. Tak powstał, ciągle aktualizowany, katalog organów piszczałkowych na Białorusi, obejmujący ponad 120 zachowanych instrumentów. W warunkach niemalże całkowitego braku miejscowych specjalistów od organów podejmowałem się doraźnych prac przy nich; w roku 1999 zaś przywróciłem do życia od lat nie grające 11-głosowe organy pneumatyczne w Miorach, które miały wcześniej na polecenie proboszcza zostać usunięte i sprzedane jako złom.
Jeszcze w 1995 r. podjąłem wysiłki o umożliwienie nauki organów w Warszawie. Dzięki pomocy wielu ludzi dobrej woli w roku 1998 moje starania zakończyły się sukcesem i do roku 2003 studiowałem w klasie organów wspaniałego Muzyka i Człowieka, profesora dra h.c. Joachima Grubicha na Akademii Muzycznej im. F. Chopina. W drodze wyjątku (jako obcokrajowiec) miałem ufundowane czy to przez Akademię, czy przez całe Państwo Polskie, bezpłatne studia. Jeszcze przed rozpoczęciem studiów organowych, w roku 1997, otrzymałem nagrodę profesora Józefa Serafina, ufundowaną przez niego dla mnie na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Warszawie.
Studia ukończyłem w 2003, otrzymując dyplom magistra sztuki z oceną celującą. Jako pracę magisterską przedłożyłem rozprawę „Dzieje organów na Białorusi w XX wieku”, napisaną pod opieką merytoryczną profesora dra hab. Jerzego Gołosa. Profesor Gołos od dłuższego czasu pomaga mi swoją konsultacją w badaniach nad dziejami muzyki polskiej.
Moimi pedagogami klawesynu byli znakomici klawesyniści: Władysław Kłosiewicz, Piotr Wilczyński oraz profesor Leszek Kędracki.
Zacząłem aktywnie koncertować jeszcze w czasie studiów, nie ograniczając się tylko do Polski, ani tylko do organów. W 1999 odbyłem swoje pierwsze tournée po Niemczech, grając tak solo, jak i z orkiestrą kameralną z Mińska. Wielokrotnie wówczas koncertowałem na ojczystej Ukrainie. W latach 2000-2003 byłem solistą Lwowskiego Domu Muzyki Organowej, dojeżdżając na koncerty organowe i klawesynowe z Warszawy.
W czasie studiów byłem trzykrotnym (1999, 2001, 2002) stypendystą Fundacji im. Stefana Batorego, przyznającej fundusze Open Society Institute (Budapeszt – Zug) światowego finansisty George’a Sorosa. Tak samo wówczas, jak i po ukończeniu studiów, uzupełniałem swoją wiedzę i umiejętności na lekcjach, kursach i akademiach słynnych europejskich mistrzów organów, wśród których wyszczególnię Johannesa Gefferta, Bernharda Haasa, Martina Haselböcka, Edgara Krappa, Oliviera Latry, Edith Picht-Axenfeld, Marka Toporowskiego i Juliana Gembalskiego. Wiele ze swojej wiedzy w zakresie interpretacji muzyki dawnej zawdzięczam Christopherowi Stembridge’owi, Jonowi Laukvikowi oraz Luigiemu Ferdinandowi Tagliaviniemu.
Po ukończeniu studiów moje życie koncertowe nabrało większego rozmachu. Otrzymywałem zaproszenia na prestiżowe festiwale organowych, grałem na scenach kilkunastu filharmonii (Lwów, Czerniowce, Chmielnicki, Donieck, Charków, Lublin, Kraków, Poznań (aula UAM), Białystok, Mińsk, Witebsk i inne), w wielu katedrach (Kamieniec Podolski, Warszawa (św. Jana Chrzciciela, św. Floriana, Katedra Polowa Wojska Polskiego), Poznań, Kamień Pomorski, Płock, Gniezno, Kielce, Legnica, Sandomierz, Grodno, Mohylew, Litomĕřice, Arezzo, Senigallia, Trnava, Pula) i w wielu innych ośrodkach koncertowych, prezentując ponad 1000 utworów z mojego repertuaru, w tym wiele współczesnych, zadedykowanych mnie. W ostatnich latach szczególny nacisk w swoich programach kładę na muzykę polską, mało znaną jak w kraju, tak i zagranicą. Kiedy tylko istnieje taka możliwość, gram koncerty monograficzne; wśród dotychczas zrealizowanych są recitale w całości poświęcone muzyce J. S. Bacha, N. Bruhnsa (wszystkie utwory), D. Buxtehudego, F. Couperina (obydwie Msze), C. Francka, J. Kuhnaua (6 Sonat biblijnych), J.-N. Lemmensa, F. Mendelssohna (wszystkie sonaty), J. Pachelbela, H. Purcella (wszystkie utwory), J. G. Rheinbergera, A. G. Rittera (wszystkie sonaty), R. Schumanna (wszystkie utwory), J. G. Walthera, angielskich kompozytorów XVIII wieku, Husumskiej Księdze Organowej 1758 r., francuskiej muzyce na Boże Narodzenie, włoskiemu Ottocento i innym ciekawym pomysłom.
Współpracuję również z wybitnymi wokalistami, instrumentalistami oraz zespołami (Małgorzata Armanowska, Richard Berkeley, Iwona Hossa, Piotr Kusiewicz, Piotr Łykowski, Elżbieta Pańko, Justyna Reczeniedi, Michail Ryssov, Stanisław Skoczyński, Krystyna Szostek-Radkowa, Ulrich von Wrochem, Adam Zdunikowski, orkiestra symfoniczna Filharmonii Lubelskiej, Białoruska Narodowa Orkiestra Kameralna, „Camerata Vistula”, Kwartet Podlaski, chór „Cantica Cantamus”, Fundacja Nowa Orkiestra Kameralna itd.), zajmuję się również kameralistyką fortepianową oraz korepetycją operową. Jeszcze podczas studiów w Warszawie współpracowałem z Panią profesor Krystyną Szostek-Radkową, akompaniując studentom jej klasy i występując na wspólnych koncertach, oraz – później – będąc zaangażowanym przez nią jako koncertmistrz-korepetytor przy wystawieniu Eugeniusza Oniegina P. Czajkowskiego na scenie Opery Narodowej.
W latach późniejszych miałem dalszą część swojej przygody z kameralistyką operową, współpracując jako pianista z Estradą Kameralną Filharmonii Narodowej i występując w składzie jej solistów w kilkudziesięciu koncertach w wielu polskich miejscowościach.
Nie obeszło się i bez konkursów. W 2001 zostałem laureatem Trzeciej, a w r. 2002 – Pierwszej nagrody (Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska) w Konkursie Organowym na XIII i XIV (odpowiednio) Międzynarodowym Festiwalu im. St. Ormińskiego w Rumi.
W 2003 zdobyłem Pierwszą nagrodę (oraz Prix de l’Etat du Valais) na II Międzynarodowym Konkursie Organowym w Saint-Maurice, Szwajcaria. Zostałem również zwycięzcą (I nagroda, oraz Nagroda za najlepszą interpretację Toccaty i fugi F. Nowowiejskiego) III Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu (2005).
Moje występy, audycje i wywiady były nagrywane i transmitowane przez wiele rozgłośni radiowych i telewizyjnych (m.in. Radio Suisse Romande i Radio Watykańskie; I program telewizji narodowej Białorusi, ukraińska telewizja 1+1, Radio Emaus i inne).
Aktywne życie zawodowe skutkuje powstaniem i wydaniem prac teoretycznych (z zakresu historii instrumentów klawiszowych, interpretacji muzycznej, historii muzyki polskiej, psychologii kultury itd.), członkostwem w różnych towarzystwach muzycznych (im. Feliksa Nowowiejskiego, im. Karola Kurpińskiego, im. Teodora Leszetyckiego, Société Alkan w Paryżu), zaproszeniami do jury konkursów organowych (Konkurs Dawnej Polskiej Muzyki Organowej w ramach XIX festiwalu „Legnickie Conversatorium Organowe”, Legnica 2004; V Międzynarodowy konkurs organowy w St-Maurice, Szwajcaria 2009). W 2008 byłem zaproszony zagrać koncert oraz wziąć udział w panelu dyskusyjnym na XVIII Międzynarodowym Forum Ekonomicznym w Krynicy.
Od kilku lat zajmuję się polską muzyką organową; odkrywam dla siebie i innych wiele zapomnianych nazwisk i dzieł. Ze względu na to, iż jest to obszar niemalże dziewiczy, zakres moich zainteresowań i poszukiwań obejmuje całą muzykę polską powstałą od samego początku do końca II wojny światowej. Owocuje to nie tylko ciekawymi, odkrywczymi programami koncertowymi (wzbudzającymi duże zainteresowanie szczególnie na Zachodzie Europy), ale również wydaniami i nagraniami.
W moim dorobku są nagrania dla firmy DUX Recording Producers: Msza Legnicka Stanisława Moryty (DUX 0654); „Tantra” Bogumiły Kompowskiej oraz „Trigonos” Zbigniewa Wiszniewskiego (DUX 0522, album nominowany do „Fryderyka”), dla Towarzystwa im. F. Nowowiejskiego w Poznaniu – V Symfonia, finał z VI Symfonii oraz (jako światowa premiera fonograficzna) „Dumka” Feliksa Nowowiejskiego (dwupłytowy album CD „Feliks Nowowiejski znany i nieznany”, 2006; nagranie dokonane na organach Friedricha Ladegasta w Kolegiacie Farnej w Poznaniu).
W 2006 roku nastąpił punkt zwrotny w moim życiu artystycznym – poznałem Pana Jana A. Jarnickiego i rozpocząłem dla jego wydawnictwa Acte Préalable nagrania polskiej muzyki organowej. Na zabytkowych (1620/1781) organach fary w Kazimierzu Dolnym nagrałem – jako pierwszy w historii fonografii – komplet utworów Adama z Wągrowca (†1629) oraz całą Warszawską Tabulaturę Organową (ok. 1680), które wraz z utworami Petrusa de Drusina (†1611), Piotra Żelechowskiego i anonimowymi znalazły się na płytach „The Complete Warsaw Tablature” (AP 0164) oraz „Adam z Wągrowca, Piotr Żelechowski, Petrus de Drusina – Complete Organ Works” (AP 0165). Nie mogę nie podkreślić, że bez mecenatu Jana Jarnickiego te nagrania nie miałyby szans na realizację.
W perspektywie planuję zrealizować dla Acte Préalable inne premierowe nagrania.
W ramach badań naukowych przygotowałem do wydania nową, zrewidowaną kompletną edycję dzieł organowych Feliksa Nowowiejskiego (powiększoną o 6 nowych, nieznanych dotychczas utworów, odnalezionych przeze mnie). Niestety, względy pozamuzyczne nie pozwalają w chwili obecnej zrealizować ponowne wydanie spuścizny tego wielkiego kompozytora.
Współpracując z wydawnictwem Polihymnia, wydałem drukiem (po raz pierwszy od 188 lat) unikatowy pomnik polskiej kultury muzycznej - Fugę na temat "Jeszcze Polska nie zginęła" Karola Kurpińskiego (ISMN 979-0-9013342-6-7).
Zapraszam do dalszego zapoznania się z moim dorobkiem artystycznym, odwiedzenia pozostałych podstron, pobrania mojego życiorysu w formacie tekstowym, obejrzenia galerii zdjęć i wpisu do księgi gości.
